Hopkins FBI, 1998 yılında piyasaya sürüldü ama oyun dünyasında hedefledikleri ilgiyi pek görmediler. Yavaş yavaş nostaljik bir oyun olma yolunda ilerleyen Hopkins’i, unutulanlar arasından çıkarıp incelemek istedik.
Hikâye
Oyunun giriş videosunda Bernie Berckson adlı bir gangsterin idam kararı ile yargılandığını görüyoruz. Fakat idam hazırlığı sırasında Berckson gizemli bir şekilde ortadan yok olur. Bu ufak giriş videosundan sonra oyun başlıyor. FBI özel ajanı Hopkins evinde otururken bir telefon alır ve rehineli bir banka soygunu olayına çağırılır. Ayrıca bankaya bir de bomba yerleştirilmiştir. Oyundaki ilk görev böyle başlıyor ve oyun esnasında çeşitli cinayetler işlenmektedir. Ve zanlı olarak tüm şüpheler kaçak Bernie Berckson üzerinde yoğunlaşmaktadır. Yine bu bütün olaylar yetmezmiş gibi Hopkins’in iş arkadaşı ve sevgilisi Samantha aniden ortadan kaybolur. Oyunun hikâyesi kısaca böyle. İlk olarak klişe bir senaryo olarak gözükebilir fakat içerdiği heyecan son ana kadar kendini hissettirmeyi başarabiliyor. Oyunun büyük bölümünde Ajan Hopkins’e eşlik ediyoruz ve oyunun ilerleyen bölümlerinde Samantha’yı da kontrol etme fırsatı buluyoruz.
Grafik
Oyundaki grafiklerin büyük bir bölümü 2D ve elle çizilmiş durumdalar. Çözünürlük 640×480 piksele kadar çıkıyor. Görüntüler gayet detaylı ve canlılar. Grafikler üzerinde özenle çalışıldığı kendini çok iyi belli ediyor. En ufak çöplerdeki detay derecesi bile çok iyi. Karakter modellemeleri çok başarılı, özellikle güzel vücut hatları ile bayan karakterler göze hitap etmeyi iyi biliyor. Yani normal bir FBI bürosunda sıradan bayan çalışanlar değil, sarışın , mavi gözlü ve çekici bayanlar kol geziyor. Oyunun kahramanı Hopkins’te deri ceketi, güneş gözlüğü ve maçoluğu ile adeta 80’li yılların filmlerinden fırlamış gibi karizmatik bir şekilde karşımızda duruyor. Konuşmalarda veya bir objeyi incelemek istediğimizde kamera yakın çekime geçiyor ve bu durum bayan cesetleri incelerken gerçekten insanın gözü başka yerlere kayabiliyor. Yani oyunda cinsellik ve seksapellik biraz ön planda diyebilirim. Bu yüzden Hopkins FBI küçük yaşlar için sakıncalı olabilir. Oyunun sonlarına doğruda oyuncuyu aksiyonlu bir sahne bekliyor. Grafikler ve oyun birden 3D tabanlı bir shooter’a dönüşüyor. Ne yazık ki oyunun bu kısmındaki grafikler oldukça kötü ve oynanması gerçekten çok zor. Oyunun en kötü tarafı diyebilirim aksiyon öğesi için.
Sesler ve Müzikler
Oyunun müzikleri grafiklere nazaran daha kötüler. Oyunu yapanların 60’lı yılların rock müziklerine sevgisi kendisini oldukça belli ediyor. Ama maalesef oyuna pek başarılı aktarılamamış. Bir müddet sonra tekrarlanan müzikler insanı huzursuz edebiliyor. Yani çalan parça bitince yeniden başlıyor ve atmosferi düşürebiliyor. Sesler ve seslendirmeler ise çok daha başarılılar. Özellikle seslendirmelerde bulunulan mekânlara ve kişilere göre argo bir İngilizce kullanılarak atmosfer ile bir uyum oluşturulmuş. Oyunun dili İngilizce olsa da konuşmaların basitliğinden dolayı fazla İngilizce bilmeyenlerde rahatlıkla oynayabilirler.
Kontroller
Oyun basit olarak fare ile oynanıyor ve tıklayarak ilerleniyor. İmleci bir objenin üzerinde götürünce metin olarak ne yapmak istediğinizi seçebiliyorsunuz. Envanter sistemi de sağ tuşa tıklayınca karşınıza çıkıyor. Fakat iki objeyi birleştirmek biraz zor olmuş. Çünkü envanterinizde bulunan bir objeyi seçtikten sonra envanter hemen kapanıyor ve tekrar açmanız gerekiyor. Böyle bir durumda istemeden zaman kaybı yaratabiliyor. Yine oyun esnasında ilerlerken farenin sol tuşuna çift tıklayarak daha hızlı hareket edebilirsiniz. Oyunun son kısmındaki aksiyonlu bölüm ise klavyenin ok tuşları ile oynanıyor.
Bulmacalar
Bulmacalar bakımından Hokins FBI en büyük şansını tepmiş oluyor. Oyunun heyecanlı ilerleyişine göre bulmacalar olacağına pek mantıklı olmayan iki eşyanın birleştirilmesi ile geçilen bir bulmaca sistemi eklenmiş. Üstelik bu objelerde mekânlarda saklanmış durumda ve oyuncunun bulunduğu mekânı didik didik araması gerekiyor. Buna zıt olarak bazıları da sanki oyuna son anda eklenmiş gibi öylece meydanın ortasında duruveriyor. Oyunun bulmacalar bakımından en büyük sorunu ise ölü sonlar, yani “dead end”ler. Mesela oyunun başında bir eşyayı almayı unuttunuz ve geri dönüş yok. Üstelik bu eşya oyunun ortalarında bir yerinde lazım. İşte durum böyle olunca oyuna son noktayı koyabilirsiniz. Yine bazı bulmacalarda ölme durumu var. Gerçi sonu ölüm olan bulmacalar kendini belli ediyor ve oyuncu buna göre tedbir alabiliyor.
Sonuç
Hopkins FBI, iyi senaryosu ve başarılı grafiklerine rağmen müzikler, bulmacalardaki ölü sonlar ve aksiyon kısmı oyunu deyim yerindeyse öldürmüş diyebilirim. Eğer polisiye bir macera oyunu arıyorsanız diğer alternatifleri bir düşünmenizi öneririm.
