2016 yılı çizgi roman uyarlaması filmler açısından altın çağın giriş ve gelişmelerini yaşadığımız yıl oldu!
Altı büyük prodüksiyonlu film izledik! Bilet kuyruklarında bekledik, film öncesi ve film sonrası, günlerce tahminlerimizi, eleştirilerimizi, görüşlerimizi paylaştık.
Şimdi gelelim kısa birer değerlendirmeye.
Star Wars: Rogue One’ı bir kenara bırakarak, ki bence yılın en iyi filmlerindendi, çizgi romanlardan sinemaya gelen filmleri, çıkış tarihlerine göre kısaca değerlendirmek istiyorum.
DEADPOOL
Eğlenceli. Herkesin muhteşem ve epik destanlar yaratmaya çalıştığı sırada basit bir hikayeyi çok başka şekilde yorumladı. Anti kahramanın tanımını yeniden yaptı. Yenilik getirdi mi, evet. Süreklilik sağlar mı? Bilemiyorum.
BATMAN V SUPERMAN: DAWN OF JUSTİCE
Dev bir tanıtım kampanyası, Captain America: Civil War’a nazire konusu (kahramanlar kapışıyor), filmin üçte ikisinin bir o kadar sakin ve baygın geçmesi, sonlara doğru birden fırlayan aksiyon, senaryodaki boşluklar, bilemiyorum… Beklediğimin ancak yarını verebilen film.
CAPTAİN AMERİCA: CİVİL WAR
Amerikan çizgi romanında en sevdiğim seriler hep Marvel serileridir. “Fanboy” seviyesinde olmasa da, Vertigo yoksa Marvel tercih ederim. Marvel Cinematic Univers de sekiz yıldır sağlam bir olay örgüsü ve evren oturttu, mükemmel olmasa da oldukça başarılı bir şekilde devam ediyor.
Captain America: Civil War, benim için süper kahraman filmlerinde bir çıta oldu! Bundan sonra çıkan tüm filmleri Civil War’a göre değerlendiriyorum. Çok mu acımasızca?
X-MEN: APOCALYPSE
Konu, karakterler, işleniş tarzı… Yeni hiçbir şey yoktu! Hatta arada tekrar Wolverine gelerek “X-Men Origins: Wolverine” filmindeki hikaye de bir anda kenara atılıverdi.
Yeni X-Men üçlemesinden aklımda kalan şeylerden biri de “Dur Magneto yapma” sahneleri. Birinci filmin sonunda bombalar, ikinci filmin sonunda Nixon’ı öldürmeye çalışması, üçüncü filmin sonunda artık dünyayı yok edecek zihniyete ulaşması. Ama iyi mutantlar hep dayak yemiş şekilde kenardan “Dur Magneto yapma, abi yapma lütfen! Dur!” diyerek kenarda. Olsun, izledik.
SUİCADE SQUAD
Konu, boş. Karakterler, eh. Filmi ayakta tutan, açıkça söylüyorum, Margot Robbie’nin vücudu. Tamam, güzel kadınsın lakin kadın vücudu izlemek istese tercihim bu film olmazdı! Otur, sıfır!
DR. STRANGE
İlk Iron Man filmi ile neredeyse tıpatıp aynı olay örgüsü. Zengin ve ukala, başına altından kalkamayacağı kadar büyük bir iş geliyor, üstesinden gelirken de kahraman oluyor. Görsel efektler, aksiyon sahneleri, hepsi tamam. Marvel evrenine kattığı yeni karakterler de tamam. Sinemasal açıdan bize ne kazandırdı? Eğlenceli iki saat. Bir de Kıraç’ın yaptığı dizi müziklerini andıran film müziği; Master of the Mystic Arts…
2017 geçtiğimiz yıla göre çok daha yoğun, çok daha kaliteli yapımla geçecek gibi. Göreceğiz, hepimize iyi seyirler!