REZERVUAR KÖPEKLERİ
GENEL İNCELEME
1.Filmin Künyesi
“Reservoir Dogs” (1992)
Yönetmen: Quentin Tarantino
Senaryo : Quentin Tarantino
Görüntü yönetmeni: Andrzej Sekula
Tür: Suç, Gerilim
Yapım: ABD 1992 99 dakika (Renkli)
Dil: İngilizce
Oyuncular:
Harvey Keitel (Mr. White/Larry)
Tim Roth (Mr. Orange/Freddy)
Michael Madsen (Mr. Blonde/Vic)
Chris Penn (Nice Guy Eddie)
Steve Buscemi (Mr. Pink)
Lawrence Tierney (Joe Cabot)
Edward Bunker (Mr. Blue)
Quentin Tarantino (Mr. Brown)
2.Genel Bilgi
Rezervuar Köpekleri, Quentin Tarantino’nn yazıp yönettiği ilk filmdir. Filmin adı ile ilgili şu anlatılmaktadır:
Tarantino’nun çalıştığı video kaset kiralama dükkânına gele bir müşteri ondan Louis Malle’in 1987 yapımı “Au Revoir Les Enfants” (Oruvar lezenfan) adlı filmi ister. Tarantino: “Ben bunu okuyamıyorum. Reservoir Dogs diyorum” diye yanıtlar. (Başka bir versiyonunda filmi müşteriye tavsiye eden Tarantino’dur. Müşteri ismi okuyamaz ve Reservoir Dogs der)
Filmin bütçesi 1.2 milyon dolardır. Film, 4 milyon dolar hasılat elde etmiştir.
3. Karakterler[1]
a. Joe Cabot (Oynayan: Lawrence Tierney)
Joe Cabot, filmdeki yaşlı ve bilge patrondur. Profesyonellerle çalışmayı tercih eder. Soygunu organize eden kişidir. Joe ve oğlu Eddie’nin yönettikleri bir suç şebekesi vardır. Mr.White, Mr.Blonde ve Mr.Pink’i uzun süredir tanımaktadır. İçgüdülerini kullanır ve genelde haklı çıkar.
b. Nice Guy Eddie (Oynayan: Chris Penn)
Nice Guy Eddie, Joe Cabot’un oğludur. Kendi tarafında olanlara iyi davranır. Soygun organizasyonunda babasına yardım etmiştir. Babası ile çok yakındır. Organizasyonda babasından sonra o yetkilidir. Joe ve ekip arasındaki iletişimi sağlar. Filmde, babası ile aynı içgüdülere sahip olduğunu görürüz.
c. Mr. White (Oynayan: Harvey Keitel)
Lawrence Dimmick, ya da Mr. White, filmdeki baba figürüdür. Mr. Orange ile ilişkisinde bu durum görünmektedir. Mr. Orange’i kollamaktadır. Daima soğukkanlıdır. Son derece bilgilidir. Joe Cabot gibi bir profesyoneldir.
d. Mr. Blonde (Oynayan: Michael Madsen)
Vic Vega ya da diğer ekip üyelerinin bildiği adıyla Mr. Blonde, Soğukkanlı bir sapıktır. Joe Calbot’un sağ kolu gibi çalışır. Dışardan sakin ama içerden öfke dolu biridir. Joe ile çalışırken yakalanmış, Joe hakkında tek kelime etmeden dört yıl hapis yatmış, çıktıktan sonra da iş aramaya koyulmuştur. Joe ve Eddie ile karşılaşınca soygun planına dâhil olmuştur. Normal görünse de tam tersi hasta ruhlu biridir. Esir polis Marvin Nash’e işkence ederken zevk alması buna kanıt olarak gösterilebilir. Soygun sırasında alarm çaldığında deliye dönüp herkesi öldürmeye başlayan da odur.
e. Mr. Pink (Oynayan: Steve Buscemi)
Mr. Pink ahmak bir adamdır. Etrafındaki kimseyle anlaşamadığı için sözlü ve fiziksel tcize maruz kalır. Suç konusunda becerili ve bilgilidir. Diğer elemanların aksine hayatta kalan tek ekip üyesidir. Mr. White, Eddie, Joe ve Mr. Pink birbirlerini vururken saklanacak ve iş bitince mücevherleri alıp kaçacak kadar da akıllıdır.
f. Mr. Blue (Oynayan: Eddie Bunker)
Mr. Blue, filmde neredeyse hiç yer almaz. Birdenbire ortadan kaybolur. Polisten kaçarken vurulduğu düşünülebilir.
g.Mr. Bown (Oynayan: Quentin Tarantino)
Filmin yönetmeni Quentin Tarantino’nun oynadığı karakterdir. Can sıkıcı ve inatçıdır. Herşeyi söyleyebilir. Patavatsızdır. Kaçarken polis tarafından kafasından vurularak öldürülmüştür.
h. Mr. Orange (Oynayan: Tim Roth)
Asıl adı Freddy Newandyke’dır. Çocuksu biridir. İyi biridir ama birçok talihsiz olaya tanık olmuştur. Mr. White bir baba gibi ona sahip çıkar. Mr. White ile soygun sonrası bir araba çalarken, arabanın sahibi kadın tarafından vurulmuştur. Neredeyse tüm film boyunca kanlar içinde saklandıkları depoda yerde yatar.
4. Filmin Konusu
Joe Cabot (Lawrence Tierney), bir ekip hazırlayarak büyük bir elmas mağazasını soygunu tasarlar. Oğlu da ekibin içindedir. Ekipte kimse birbirinin adını bilmemektedir. Kod isim olarak renkleri kullanmaktadırlar. Ekiptekiler uzun yıllardır suç işleri ile uğraşan, “işinin ehli” insanlardır. Soygun planı en ince ayrıntısına kadar yapılır. Ama soygun başlar başlamaz her şey ters gitmeye başlar. Mağazaya girdiklerinde tuzağa düştüklerini farkederler. Birisi geleceklerini ihbar etmiştir. Bu durumda ekibin içinde bir polis olma ihtimali yüksektir. Kimse birbirini yakından tanımadığı için herkes şüphelidir. Soyguncuların bazıları bir depoya sığınırlar. Hem depo içinde hem de dışarıda hesaplaşma yapılır.
5. Filmin Sinematografik Öyküsü[2]
Altısı siyah takımlı, beyaz gömlekli, ince siyah kravatlı sekiz adam, bir restoranda oturmuş Madonna’nın ‘Like a Virgin’ şarkısının güftesini ve yetmişlerin şarkılarını tartışmaktadırlar. Garsonluk hizmeti için adam başı birer dolar vermek zorunda kalınca da, bahşişlerin amaç ve anlamı üzerine ateşli bir tartışma başlar. Ardından adamlar lokantadan çıkarlar. Filmin jeneriği akmaya başlar.
Adamlardan ikisi, Mr. White (beyaz) ve Mr. Orange (turuncu) arabayla bir buluşma yerine giderler. Arabayı Mr. White (Harvey Keitel) kullanmaktadır, Mr. Orange (Tim Roth) karnından aldığı kurşun yarası yüzünden arka koltukta inlemektedir. Mr. White sürücü mahallinden uzanıp bir eliyle onun elini tutar, arkaya doğru konuşur, yaralıyı sakinleştirmek için elinden geleni yapar.
Boş bir hangarın içinde Mr. Pink (Pembe/ Steve Buscemi) ile buluşurlar. Mr. Pink, “Kuyumcu dükkânına yapılan soygun girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasının tek nedeni bir muhbirden başka bir şey olamaz.” der. Soygun tam bir kan banyosuyla bitmiştir.
Geridönüşle Joe Cabot’ın Ofisi görünür. Cabot, Mr. White’a yapacakları soygunun ayrıntılarından bahseder.
Hangara geri dönülür. O arada Mr. White ve Mr. Pink baygın Mr. Orange’ı bir hastaneye götürüp götürmeme konusunu tartışırlar. Tartışma birbirlerine silahlarını doğrulatacakları kadar sertleşir ve ciddileşir. Çetenin bir başka üyesi Mr. Blonde (Sarışın/Michael Madsen) tartışma sırasında çileden çıkar; iki adamı dışarıdaki arabasına götürür ve onlara bagajdaki bağlı polisi gösterir.
Geridönüşle Joe Cabot’ın Ofisi görünür. Joe Cabot, telefonda bir görüşme yapıyordur. İçeri Mr. Blonde gelir. Birlikte konuşurlar bu sırada içeriye Cabot’ın oğlu Nice Guy Eddie (Chrıs Penn) girer Mr. Blonde ile konuşarak birlikte çalışmaya karar verirler. Mr. Blonde’un da soygun işine dahil olmasını isterler. Mr. Blonde bu teklifi kabul eder. Nice Guy Eddie (Chrıs Penn) arabasında hangara doğru gitmektedir.
Bu arada Mr. White, Mr. Pink ve Mr. Blonde arabanın bagajındaki polisi hangara getirirler. Nice Guy Eddie arabasında ilerlerken telefonda babasıyla görüşür ve ona başarısız soygun girişiminin ayrıntılarını anlatır. Bu arada hangarda polis memuruna işkence ederler ve sandalyeye bağlarlar. Onu konuşturmaya çalışırlar. Nice Guy Eddie hangara girer.
Çeteyi kendi amaçları doğrultusunda kullanıp kendisi geri planda kalan Joe Cabot’un (Lavvrence Tierney) oğlu Nice Guy Eddie (Chrıs Penn) öteki ikisiyle arabalardan kurtulmak için çıkarlar. Mr. Orange ve sandalyeye bağlı polisle baş başa kalan Blonde, “Stucke in the Middle With You” müziğinin eşliğinde polise işkence etmeye başlar; genç polisin kulağını keser; üzerine bir bidon benzin boşaltıp bir işkence ritüeli içinde onu tutuşturmaya yönelir.
Tam bu sırada kendine gelen Mr. Orange, Mr. Blonde’u vurup öldürür. Ağır yaralı Mr. Orange, Joe Cobat’ın kirli işlerini su yüzüne çıkarmak için çeteye sokulmuş, aslında Freddy Newendyke adlı polistir.
Geridönüşle bir restoran görünür. Restoranda Mr. Orange başka bir sivil polise Joe Cabot’ın soygun işine kabul edildiğini anlatır, o da nasıl davranması gerektiği konusunda Mr. Orange’ı bilgilendirir. Daha sonra geriyedönüşle Mr. Orange bir barda Joe Cabot ve adamlarına kedisini çeteye kabul ettirir.
Eddie, Mr. White, Mr. Pink ve Mr. Orange bir arabada sohber ederken görülür. Mr. Orange onların konuşmalarını dikkatle dinler ve bilgi almaya çalışır.
Hangarda Joe Cabot tüm çete üyeleri ile birlikte görülür. Soygunun detaylarını anlatır. Mr. Orange yine konuşulanları dikkatle dinler. Soygunculara takma adları Joe Cabot tarafından burada verilir. İsimler hakkında soyguncular tarafında anlaşmazlık olur. Ancak Joe Cabot bu tartışmaya bir son verir.
Mr. White ve Mr. Orange soygunun yapılacağı mücevher dükkanın karşısında arabanın içerisinde soygunun detaylarını gözden geçirirler.
Daha sonra Mr. White, Mr. Brown ve Mr. Orange bir arabayla polislerden kaçarken görülür. Arabayı kullanan Mr. Brown ölür. Mr. White kendilerini takip eden iki polis memurunu öldürür. Mr. Orange ve Mr. White olay yerinden kaçmak için bir araba durdururlar ancak arabanın şoförü Mr. Orange’ı vurur, o da karşılık verir ve şoförü vurur. Mr. White yaralı olan Mr.Orange’ı arabaya taşır ve oradan uzaklaşırlar.
Geridönüş son bulur ve olay günü hangarda polis memuru ve yerde yatan Mr. Orange görülür. Eddie, Mr. White ve Mr. Pink’le geri döner; acı içinde kıvranan polisi vurup öldürür ve Mr. Blonde’u kimin öldürdüğünü sorar.
Tam o sırada Joe Cabot da çıkagelir. Mr. Orange’ı muhbirlikle suçlayıp tabancasını ona doğrultur. Hâlâ Mr. Orange’dan yana olan Mr. White da tabancasını Joe’ya çevirirken, Eddie de Mr. White’a nişan alır. Herkes tetiklere basar; Mr. White, hem Joe’yu hem de Eddie’yi öldürür. Mr. Pink ganimetle birlikte kaçmaya çalışırken hangarın dışından polis otolarının siren sesleri duyulur. Mr. Orange’ın/Freddy’nin yanıbaşına çökmüş olan Mr. White,tabancayı çete arkadaşının suratına çevirir. Freddy bütün gücünü toplayıp, gerçekten de polis olduğunu ve soygunu önceden bildirdiğini itiraf eder.
Polisler içeriye girerler; Mr. White’a silahını bırakmasını söylerler. Mr. White tetiğe basar. Polisler de karşılık verirler ve jenerik akar.
6. Yönetmenin Filmografisi
a. Yönetmen olarak
My Best Friend’s Birthday (1987)
Rezervuar Köpekleri (Reservoir Dogs) (1992)
Ucuz Roman (Pulp Fiction) (1994)
ER (1995) 1. Sezon; 24. Bölüm: “Motherhood”
Dört Oda (Four Rooms) (“The Man from Hollywood” kısmı) (1995)
Jackie Brown (1997)
Kill Bill (Vol. 1 (2003) ve Vol. 2 (2004))
Sin City (2005) (Konuk yönetmen)
CSI: Crime Scene Investigation (2005) ‘”Grave Danger: Vols. I & II” (Konuk yönetmen)
Grindhouse (“Death Proof” kısmı) (2007)
Soysuzlar Çetesi (Inglorious Basterds) (2009)
Zincirsiz (Django Unchained) (2012)
b. Senarist/yazar olarak
My Best Friend’s Birthday (1987)
Past Midnight (1992) (adı geçmiyor – yeniden yazım)
Rezervuar Köpekleri (Reservoir Dogs) (1992)
Çılgın Romantik (1993)
Ucuz Roman (Pulp Fiction) (1994)
Katil Doğanlar (Natural Born Killers) (1994) (Öykü, orijinal taslağın yazarı)
It’s Pat (1994) (adı geçmiyor – yeniden yazım)
Crimson Tide (1995) (adı geçmiyor – yeniden yazım)
Dört Oda (Four Rooms) (“The Man from Hollywood” kısmı) (1995)
Ölüm Geçirmez (deathproof)
Gün Batımından Şafağa (From Dusk Till Dawn) (1996)
Curdled (1996) (adı geçmiyor – Gecko kardeşler hakkındaki haber)
Jackie Brown (1997)
Kill Bill (Vol. 1 (2003) ve Vol. 2 (2004))
CSI: Crime Scene Investigation (2005) ‘”Grave Danger: Vols. I & II” (Senaryo yazarı)
Hostel (2006) (adı geçmiyor – yeniden yazım)
Grindhouse (“Death Proof” kısmı) (2006)
Soysuzlar Çetesi (Inglorious Basterds) (2009)
Zincirsiz (Django Unchained) (2012)
c. Oyuncu olarak
Howard The Duck (1986)
My Best Friend’s Birthday (1987) Clarence Pool
Rezervuar Köpekleri (Reservoir Dogs) (1992) Mr. Brown / * Archibald Greene (1994)
Ucuz Roman (Pulp Fiction) (1994) Jimmie Dimmick
Sleep With Me (1994) Sid
Pulp Fiction (1994)Kanlı arabanın temizlendiği evin sahibi
Destiny Turns On the Radio (1995) Johnny Destiny
Dört Oda (Four Rooms) (“The Man from Hollywood” kısmı) Chester
Desperado (1995) Bardaki adam
Gün Batımından Şafağa (From Dusk Till Dawn) (1996) Richard Gecko
Girl 6 (1996) Q.T
Jackie Brown (1997) Telefon kayıt makinesindeki ses
Little Nicky (2000) Deacon
Alias (TV Dizisi) (2001) McKenas Cole
BaadAsssss Cinema (2002) (belgesel)
Kill Bill (Vol. 1 (2003) Crazy 88 çete üyesi
Z Channel: A Magnificent Obsession (2004) (belgesel)
The Muppets’ Wizard of Oz (2005)
Grindhouse (2007) Tecavüzcü
Planet terror(2007) Asker
Death Proof(2007) Barmen Warren
Sukiyaki Western Django (2007) Eastwood tarzı bir karakter olan Piringo
Soysuzlar Çetesi (Inglorious Basterds) (2009) Bridget von Hammersmark’ı boğazlayan eller
Zincirsiz (Django Unchained) (2012)
d. Yapımcı olarak
My Best Friend’s Birthday (1987)
Past Midnight (1992)
Iron Monkey (1993) (2001 ABD dağıtımı)
Killing Zoe (1994)
Dört Oda (Four Rooms) (1995)
Gün Batımından Şafağa (From Dusk Till Dawn) (1996)
Curdled (1996)
God Said, ‘Ha!’ (1998)
From Dusk Till Dawn 2: Texas Blood Money (1999)
From Dusk Till Dawn 3: The Hangman’s Daughter (2000)
Daltry Calhoun (2005)
Freedom’s Fury (2005)
Hero (2002 Çin) (2004 ABD)
Hostel (2006)
Killshot (2006)
Grindhouse (2007)
Hell Ride (2006)
Hostel 2 (2007)
7. Yönetmenin Biyografisi[3]
Ymnetmen, Knoxville, Tennessee’de dünyaya geldi. Babası İtalyan asıllı bir oyuncu ve müzisyen olan Tony Tarantino, annesi ise yarı İrlandalı yarı Cherokee kızılderilisi Connie McHugh’tır. Tarantino’nun doğumundan çok kısa süre sonra annesi, müzisyen Curt Zastoupil ile evlenmiştir.
1971 yılında ailece Los Angeles’in South Bay bölgesindeki El Segundo’ya taşındılar. Tarantino, buradaki Hawthorne Hıristiyan Okulu’na devam etti. On altı yaşındayken Harbor City, Kaliforniya’daki Narbonne Lisesi’nden ayrıldı ve oyunculuk eğitimi almak çin James Best tiyatro grubuna katıldı.
22 yaşında ilk senaryosunu yazdı: Captain Peachfuzz and the Anchovy Bandit.
1984 yılında Manhattan Beach’teki Video Archives adlı video kiralama dükkânında kasiyer olarak çalışmaya başladı. Burada çalışırken Roger Avary ile tanıştı. Avary ve Tarantino, daha sonraları birlikte çalışacaklardır. Oyunculuk üzerine Beverly Hills’teki Allen Garfield’in Actor’s Shelter’ında çalışmaya devam etse de daha çok senaristlik üzerine yoğunlaştı.
Bir Hollywood partisinde Lawrence Bender ile tanıştı. Bender, Tarantino’yu bir film senaryosu yazması konusunda cesaretlendirdi. Tarantino, kana bulanmış bir soygun filmi olan Rezervuar Köpekleri’ni (Reservoir Dogs- 1992) yazdı. Bu film Tarantino’nun sonraki filmlerinin tarzının da habercisiydi. Senaryoyu okuyan yönetmen Monte Hellman, Live Entertainment’ın filme para yatırmasını sağladı, Tarantino’nun yönetmenliğine de yardımcı oldu. Lawrence Bender ile aynı kursa giden eşinden projeyi öğrenen Harvey Keitel de senaryoyu okudu, ardından hem filmde rol aldı hem de yapımcılığı üstlendi.
Rezervuar Köpekleri’nin başarısından sonra Hollywood yapımcıları Tarantino’ya Hız Tuzağı ve Siyah Giyen Adamlar gibi filmlerin de dahil olduğu çeşitli projeler sundular. Ama Tarantino, Ucuz Roman (Pulp Fiction) filminin senaryosu üzerinde çalışmak için Amsterdam’a gitti. Film 1994 Cannes Film Festivalinde Altın Palmiye ödülünü kazandı.
Ucuz Roman ‘dan sonra, Allison Anders, Alexandre Rockwell ve Robert Rodriguez ile ortaklaşa yapılan Dört Oda (Four Rooms) ‘un dördüncü öyküsünü ve Alfred Hitchcock Presents’te Steve McQueen’in rol aldığı hikayenin yeniden çevrimi olan The Man from Hollywood ‘u yönetti.
Tarantino daha sonra, Elmore Leonard’ın Rum Punch adlı romanından uyarladığı Jackie Brown’ı yönetti.
Daha sonra Inglorious Bastards adlı bir savaş filmi yapmayı planladı ancak bu projeyi Kill Bill filmini yazıp yönetmek için erteledi. Kill Bill, Vol.1 ve Vol.2 adıyla iki ayrı film olarak gösterime girdi. Bu film Wuxia (Çin dövüş sanatları filmi), Japon sineması, Spaghetti Westernler ve İtalyan korku filmi ya da giallo tarzının geleneksel tarzlarını harmanlayan tarzda bir intikam filmidir. Filmin üzerine kurulduğu ana karakter, Pulp Fiction çekilirken Uma Thurman ve Tarantino tarafından kurgulanan Gelindir (The Bride.)
2004 yılında Tarantino Cannes Film Festivali’nde jüri başkanlığını üstlendi. Altın Palmiye ödülü Tarantino’nun Oldboy üzerindeki ısrarına karşın Michael Moore’un Fahrenheit 9/11 adlı filmine verildi.
2005 yılındaki neo-noir film Günah Şehri’nde Özel Konuk Yönetmen olarak yer aldı ve Clive Owen ve Benicio Del Toro arasındaki arabalı sahneyi yönetti.
24 Şubat 2005’te CSI dizisinin sezon finalini yöneteceği açıklandı. 19 Mayıs’ta yayınlanan iki saatlik Grave Danger isimli bölüm reyting rekorları kırdı. Jimmy Kimmel Live’ın bir bölümünü de yönetti.
Tarantino Alias adlı TV dizisinin birinci ve üçüncü sezonlarında da rol almıştır.
2005 yılında Robert Rodriguez ile ortak yöneteceğini açıkladığı Grindhouse film projesi üzerine çalıştığını duyurdu.
Inglourious Basterds, (Soysuzlar Çetesi) 2009 yılında vizyona girdi. Film, 2. Dünya Savaşı sırasında nazi işgali altındaki Fransa’da görev yapan bir grup Yahudi asıllı Amerikalı gerillanın hikayesini anlatır.
Tarantino, 2013 yılında Fransa’da Django Unchained (Zincirsiz) filminin galasını yaptı. Filmin çalışmaları 2011 yılında başlamıştı. Film, 1858 yılının Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşayan bir kölenin intikam öyküsünü anlatır.
Kasım 2013’de Tarantino yeni bir film üzerine çalıştığını duyurdu. Bunun başka bir western filmi olacağını bildirdi.
8. Mekan[4]
Filmin büyük çoğunluğu; sade, boş bir depoda geçiyor. Bu durum, mekânı işkence sahneleri için uygun kılıyor. Mekanın yüksek tavanlı ve ışık yukarıdan geliyor, pencerelerden sızan ışık da kaotik ortamı destekliyor. Bu da psikolojik gerilimi artırıyor. Beyaz duvarlar, çıplak zemin ve işkence sahneleri birleşince, ortam bir ameliyathaneyi andırıyor.
9. Müzikler
Tarantino filmlerinin müzikleri her zaman ilgi çekici olmuştur. Film müzikleri albümünde değişik bir yol izlemiş, seçme parçaların üzerine filmde geçen diyalogları yerleştirmiştir. Parçaların listesi şu şekildedir:
- “And Now Little Green Bag…” – Diyalog: Steven Wright (0:15)
- “Little Green Bag” – The George Baker Selection (3:15)
- “Rock Flock of Five” – Diyalog: Steven Wright (0:11)
- “Hooked on a Feeling” – Blue Swede (2:53)
- “Bohemiath” – Diyalog: Steven Wright (0:34)
- “I Gotcha” – Joe Tex (2:27)
- “Magic Carpet Ride” – Bedlam (5:10)
- “Madonna Speech” – Diyalog: Quentin Tarantino, Edward Bunker, Lawrence Tierney, Steve Buscemi ve Harvey Keitel (0:59)
- “Fool for Love” – Sandy Rogers (3:25)
- “Super Sounds” – Diyalog: Steven Wright (0:19)
- “Stuck in the Middle with You” – Stealers Wheel (3:23)
- “Harvest Moon” – Bedlam (2:38)
- “Let’s Get a Taco” – Diyalog: Harvey Keitel ve Tim Roth (1:02)
- “Keep on Truckin'” – Diyalog: Steven Wright (0:16)
- “Coconut” – Harry Nilsson (3:50)
- “Home of Rock” – Diyalog: Steven Wright (0:05)
10. Filmle ilgili notlar
Filmde sürekli geriye dönüşler yapılıyor. Yani doğrusal bir kurguda ilerlemiyor. Buna rağmen, Pulp Fiction’daki gibi karışık bir kurguya sahip değil.
Filmin efsaneleşmiş birlikte yürüyüş sahnesi, bahşiş sahnesinden hemen sonra geliyor.
Filmin büyük çoğunluğu bir depoda geçiyor. Film bu yanıyla, yepyeni bir tarza da öncülük ediyor.
Soygun yapılan mekân, filmde neredeyse hiç görünmüyor. Olup biteni konuşmalardan anlıyoruz.[5]
Film, 1979 Hong Kong yapımı City on Fire adlı filmle benzerlikler gösterir. Bu yüzden Rezervuar Köpekleri’nin ilham kaynağının, bahsedilen film olduğunu öne sürenler vardır.
2002 yılında Hindistan’da Kaante adıyla filmin yeniden çevrimi yapılmıştır. Film, Rezervuar Köpekleri’ni baz alır, ayrıca The Usual Suspects ve Heat filmleriyle de benzerlik göstermektedir. Tarantino bu filmin benzerleri içinde en çok hoşuna giden olduğunu söylemiştir.[6]
11. Sonuç
Rezervuar Köpekleri, Tarantino’nun yenilikçi sinemasının ilk örneğidir. Şiddeti, müzik kullanarak estetize etmekte son derece başarılıdır.[7]
Bunla beraber, yönetmenin dünya sinemasını eskiden beri yakından takip etmesi ve bir “sinefil” olması nedeniyle, onun bir kolaj yönetmen olduğunu da söyleyenler bulunmaktadır.[8]
Son söz olarak, Sinemanın her konuda bir ilham kaynağı olduğunu, dolayısı ile yönetmenlerin de bir başka filmden etkilenip, yeni fikirlerle yoğurarak daha iyi bir şekilde ortaya koyma çabasını makul olduğunu söyleyebiliriz. City of Fire ve Rezervuar Köpekleri filmlerini karşılaştırdığımızda pek çok benzer yanlar bulunmakla beraber, yönetmenin becerisinin bir filmi nasıl kült haline getirebileceğine tanık olabiliriz.
[1] http://allreservoirdogs.tripod.com/id2.html sitesinden yararlanılmıştır.
[2] SİNEMA FİLMLERİNDE ŞİDDET İÇERİĞİNİN YENİDEN ÜRETİMİ, Selçuk TEMEL Yüksek Lisans tezi, 2008, Sayfa: 44
[3] http://tr.wikipedia.org/wiki/Rezervuar_K%C3%B6pekleri
[4] http://socialdepiction.wordpress.com/2010/06/01/scene-deconstruction-reservoir-dogs/ sitesinden yararlanılmıştır.
[5] http://www.sanatlayasamak.com/rezervuar-kopekleri-quentin-tarantino/ sitesinden yararlanılmıştır.
[6] en.wikipedia.org/wiki/Reservoir_Dogs
[7] SİNEMA FİLMLERİNDE ŞİDDET İÇERİĞİNİN YENİDEN ÜRETİMİ, Selçuk TEMEL Yüksek Lisans tezi, 2008, Sayfa: 61
[8] http://www.beyazperde.com/filmler/film-28541/elestiriler-beyazperde/